Ku pamięci potomnych odnotowujemy, że dziś Dominika wykonała swoje pierwsze samodzielne kroki. I była tym bardzo zdziwiona, żeby nie powiedzieć, że wręcz zakłopotana.

Z perspektywy tygodnia (ten wpis jest antydatowany) można zauważyć niewielką, ale wzrastającą z upływem czasu chęć do samodzielnego chodzenia oraz dużą chęć do chodzenia w ogóle (najlepiej z Mamą trzymającą za jedną rękę i Tatą trzymającym za drugą rękę). Samodzielnym krokom sprzyja trzymanie czegoś w garści oraz przeświadczenie, że nikt nie patrzy. Niestety ze względu na efemeryczny charakter zjawiska nie udało się go jeszcze uwiecznić na zdjęciach.

Tomek