Jako ostatnią trasę pierwszego dnia zafundowaliśmy sobie 200m drogę "o sportowym charakterze", co należy czytać jako "dużo pracy rękami". Było to bardzo wyczerpujące, ale i fascynujące przeżycie.

Po powrocie do Wiednia zadeklarowałem, że w niedzielę zwiedzam muzea.

A (starszy, choć na zdjęciach nie widać) pan w różowych spodenkach szedł na żywca i wyprzedzał wszystkich po drodze.